Lieve gasten,

Bijna 30 jaar geleden, op 1 mei 1995, was mijn eerste dag als chefkok van De Lindehof. Ik weet het nog goed, het was een warme dag en ik had in die tijd nog last van hooikoorts. Ik was druk bezig in de keuken toen die begon op te spelen, met tranerige ogen en al. Ik pakte de verbanddoos erbij, zag een flesje druppels, dacht dat die voor de ogen waren, maar het bleek sterilon te zijn, een ontsmettingsmiddel.

Het klinkt als het begin van een flauwe grap, maar gelukkig was er een verpleegster in het restaurant die mijn ogen uitspoelde zodat ik door kon werken.

Dat was het hobbelige begin van een geweldig avontuur waarin De Lindehof niet alleen mijn thuis werd, maar ook mijn leven. Ik heb alles aan dit geweldige restaurant gegeven: ik heb dierbaren verloren, belangrijke momenten moeten missen, maar ook fantastische gasten vanuit heel Nederland en de rest van de wereld in De Lindehof mogen ontvangen en mijn verhaal via de keuken en het bord met hen en u kunnen delen.

Ik begon heel klassiek, met de Franse keuken, maar na de eerste Michelinster in 2004, wilde ik me meer onderscheiden. Het is in die periode dat ik mijn Surinaamse achtergrond langzaamaan begon te integreren in De Lindehof. Ik haalde mijn moeder erbij, leerde van haar de geheimen van de kruiden, specerijen en Surinaamse gerechten die zo rijk aan diversiteit, geschiedenis en cultuur zijn en ontwikkelde zo een eigen stijl die de twee werelden in mij, de Frans-Nederlandse en Surinaams-Hindoestaanse, met elkaar verenigde.

Dat was een belangrijk moment voor me en het begin van wat De Lindehof nu is: een bonte, speelse, dynamische keuken waar mijn Surinaamse temperament en Franse opleiding soepel samensmelten tot een warme, rijke en eigenzinnige signatuur.

Tien jaar later werd in 2014 De Lindehof beloond met een tweede ster. Dat was heel emotioneel voor me, want het was een erkenning voor de stap die ik had genomen om de klassieke paden te verlaten en de gasten mee te nemen in mijn persoonlijke verhaal met andere smaken en gerechten.

En nu ben ik bijna 30 jaar verder. Wat een tijd en wat een prestatie die ik samen met mijn team heb afgelegd. Ik ben er enorm trots op, maar een van mijn vaste motto’s is ‘stilstand is achteruitgang’. Dertig jaar is voor mij geen reden om te stoppen, integendeel. Het is voor mij een mooie aanleiding om verder te gaan, mijn creativiteit te verkennen en mijn culinaire grenzen te verleggen.

Maar daar is, moet ik tot mijn grote spijt bekennen, De Lindehof inmiddels te klein voor. Te klein om mijn plannen en ambities te verwezenlijken. Om verder te kunnen groeien als chef, moet ik met pijn in mijn hart afscheid nemen van De Lindehof.

Dit is geen makkelijk of snel besluit geweest. De Lindehof is mijn thuis; ik heb er met hart en ziel aan gewerkt, het zal altijd deel uitmaken van wie ik ben, maar het is ook tijd om mijn vleugels uit te slaan voor een nieuw hoofdstuk.

Wat dat nieuwe hoofdstuk wordt, daar vertel ik u een andere keer graag meer over, maar voor nu wil ik u meegeven dat ik 30 jaar De Lindehof wil volmaken. 1 mei 2025 zal de laatste dag zijn van De Lindehof, daarna sluit ik de deuren.

In die 30 jaar heb ik samen met mijn team ongelooflijk veel gerechten voorbereid; de komende maanden, tot en met 1 mei 2025, zal het menu bestaan uit de meest bijzondere signatuurgerechten. Om 30 jaar De Lindehof te vieren, stil te staan bij alles wat we hier met elkaar hebben beleefd en nog een keer te genieten van al dat moois.

Ik kijk met een warm hart terug én vooruit en hoop dat u deze laatste maanden van De Lindehof erbij zult zijn, en het nieuwe hoofdstuk met mij wilt aangaan.


Lieve groet,
Soenil

Reserveer een tafel bij De Lindehof